• admin
• 26 May 2025

பரிபூரண பஞ்சாமிர்த வண்ணம்

பாகம் 1 – பால்
1-1
இலங்கு நன்கலை விரிஞ்சனோடு
அனந்தனும் சத மகன்சதா
வியன்கொள் தம்பியர்களும் பொனாடு
உறைந்த புங்கவர்களும் கெடாது

என்றும் கொன்றை அணிந்தோனார்
தந் தண் திண் திரளும் சேயாம்
என்றன் சொந்தமினும் தீதேது
என்று அங்கங்கு அணி கண்டு ஓயாது

ஏந்து வன்படைவேல் வலி சேர்ந்த திண்புயமே
ஏய்ந்த கண்டகர்கால் தொடை மூஞ்சி கந்தரமோடு

எலும்புறும் தலைகளும் துணிந்திட
அடர்ந்த சண்டைகள் தொடர்ந்துபேய்
எனும் குணுங்குகள் நிணங்கள் உண்டு அரன்
மகன் புறஞ்சயம் எனும்சொலே . . . . . . களமிசையெழுமாறே

1-2

துலங்குமஞ்சிறை அலங்கவே
விளங்க வந்தவொர் சிகண்டியே
துணிந்திருந்து உயர்கரங்கண் மா
வரங்கள் மிஞ்சிய விரும்புகூர்

துன்றும் தண்டமொடு அம்பு ஈர்வாள்
கொண்டு அண்டங்களில் நின்றூடே
சுண்டும் புங்கம் அழிந்து ஏலாது
அஞ்சும் பண்டசுரன் சூதே

சூழ்ந்தெழும்பொழுதே கரம் வாங்கி ஒண் திணிவேல்
தூண்டி நின்றவனே கிளையோங்க நின்றுளமா

துவந்துவம் பட வகிர்ந்து வென்று அதி
பலம்பொருந்திய நிரஞ்சனா
சுகம்கொளும் தவர் வணங்கும் இங்கிதம்
உகந்த சுந்தர அலங்க்ருதா . . . . . . அரிபிரமருமேயோ

1-3

அலைந்து சந்ததம் அறிந்திடாது
எழுந்த செந்தழல் உடம்பினார்
அடங்கி அங்கமும் இறைஞ்சியே
புகழ்ந்து அன்றுமெய் மொழிந்தவா

அங்கிங் கென்பது அறுந்தேவா
எங்கும் துன்றி நிறைந்தோனே
அண்டும் தொண்டர் வருந்தாமே
இன்பம் தந்தருளும் தாளா

ஆம்பி தந்திடுமா மணி பூண்ட அந்தளையா
ஆண்டவன் குமரா எனை ஆண்ட செஞ்சரணா

அலர்ந்த இந்துள அலங்கலும் கடி
செறிந்த சந்தன சுகந்தமே
அணிந்து குன்றவர் நலம் பொருந்திட
வளர்ந்த பந்தனண எனும் பெணாள் . . . . . . தனை அணை மணவாளா

1-4

குலுங்கிரண்டு முகையும்களார்
இருண்ட கொந்தள ஒழுங்கும்வேல்
குரங்கும் அம்பகம் அதும் செவாய்
அதும் சமைந்துள மடந்தைமார்

கொஞ்சும் புன்தொழிலும் கால் ஓரும்
சண்டன் செயலும் சூடே
கொண்டு அங்கம் படரும் சீழ்நோய்
அண்டம் தந்தம் விழும்பாழ் நோய்

கூன்செயும் பிணிகால் கரம் வீங்கழுங்கலும் வாய்
கூம்பணங்கு கணோய் துயர் சார்ந்த புன்கணுமே

குயின்கொளும் கடல் வளைந்த இங்கெனை
அடைந்திடும்படி இனும்செயேல்
குவிந்து நெஞ்சமுளணைந்து நின்பதம்
நினைந்து உய்யும்படி மனம்செயே . . . . . . திருவருள் முருகோனே

சுருக்கமான பொருள்:
சிவபெருமான் மற்றும் அவருடைய மகன் முருகனின் மகிமையை, வீரத்தை, பக்தர்களின் நம்பிக்கையையும், பகைமைகளை அழிக்கும் அவரது ஆற்றலையும் பாடல் புகழ்கிறது.
இது புறஞ்சயம் என்னும் ஒரு பெயரை முருகனுக்குப் பொருத்தி, அவரது போர் வீரியத்தை எடுத்துரைக்கும் வீரவணக்கப் பாடல்.

பாடல் பொருள் (சுருக்கமாக):
இறைவன் சிவபெருமானை, அவரது மகன் முருகனைப் பற்றி சொல்லும் இப்பாடல்:

இலங்கு நன்கலை விரிஞ்சனோடு அனந்தனும் சத மகன்சதா
பிரமா, விஷ்ணு, சதர்முகர் போன்ற தெய்வங்கள் கூட பரம் தேவனாக கருதும் சிவபெருமான்…

வியன்கொள் தம்பியர்களும் பொனாடு உறைந்த புங்கவர்களும் கெடாது
உலகை ஆட்சி செய்யும் சகோதர தெய்வங்கள், புங்கவர்கள் (மிக உயர்ந்தவர்களும்), நாசமடையாமல் தங்க நாட்டில் வாழ்கின்றனர்.

என்றும் கொன்றை அணிந்தோனார் தண் திண் திரளும் சேயாம்
சடைமுடியில் கொன்றை மலர் அணிந்த சிவபெருமானின் மகனே (சேயா = முருகன்)

என்றன் சொந்தமினும் தீதேது என்று அங்கங்கு அணி கண்டு ஓயாது
“இந்த முருகன் என் சொந்தமாய் இருக்கின்றான்; எனக்குத் தீமையெதுவும் ஏற்படாது” என்று நம்பிக்கை கொண்டு, பக்தர்கள் ஒவ்வொரு இடத்திலும் கோயில்கள் அமைத்து வழிபடுகிறார்கள்.

ஏந்து வன்படைவேல் வலி சேர்ந்த திண்புயமே
சக்திவாய்ந்த வேல் வைத்த, வலிமை மிகுந்த தோள்கள் உடையவர் முருகன்.

ஏய்ந்த கண்டகர்கால் தொடை மூஞ்சி கந்தரமோடு
தன்னுடன் சண்டாளக் குணம் கொண்ட வீரர்களையும் (கண்டகர்கள்) கூட்டி, போருக்குத் தயாராகின்றார்.

எலும்புறும் தலைகளும் துணிந்திட அடர்ந்த சண்டைகள் தொடர்ந்துபேய்
பல மனிதர்களின் தலைகள் துணியும்படியாக கடுமையான போரில் பிசாசுகள் உண்டு செரிந்து வீழ்கின்றன.

எனும் குணுங்குகள் நிணங்கள் உண்டு அரன் மகன் புறஞ்சயம் எனும்சொலே
சண்டையில் வெற்றி பெறும் முருகன், நிணங்களை உண்டு பிசாசுகளை அழிக்கிறார். இவன் அரன் (சிவன்) மகன்; இவரது பெயர் புறஞ்சயம் (அரக்கர்களின் நகரங்களை அழித்தோன்).

பாகம் 2 – தயிர்
சுருக்கமான பொருள்:
இது முருகனின் திருமணப் புகழ் மற்றும் வள்ளியின் அழகு, பக்தனாக முருகன் எவ்வாறு காதலிக்கிறார், எப்படி வள்ளியின் மனத்தை வென்று திருமணம் செய்கிறார் என்பதையும், அவருடைய அருள் அனைத்தையும் சுருக்கமாக விளக்கும் பக்திப் புனிதப் பாடல்கள்.

2-1

கடித்துணர் ஒன்றிய முகிற்குழலும் குளிர்
கலைப்பிறை என்றிடு நுதல் திலகம் திகழ்
காசு உமையாள் இளம் மாமகனே

களங்க இந்துவை முனிந்து நன்கு அது
கடந்து விஞ்சிய முகம் சிறந்தொளி
கால் அயிலார் விழிமா மருகா . . . . . . விரைசெறிஅணிமார்பா

2-2

கனத்துயர் குன்றையும் இணைத்துள கும்ப
கலசத்தையும் விஞ்சிய தனத்திசை மங்கைகொள்
காதலன் நான்முக னாடமுதே

கமழ்ந்த குங்கும நரந்தமும் திமிர்
கரும்பெனும் சொலை இயம்பு குஞ்சரி
காவலனே குகனே பரனே . . . . . . அமரர்கள் தொழுபாதா

2-3

உடுக்கிடையின் பணி அடுக்குடையுங்கன
உரைப்பு உயர் மஞ்சுறு பதக்கமொடு அம்பத
ஓவிய நூபுர மோதிரமே

உயர்ந்த தண்தொடைகளும் கரங்களில்
உறும் பசுந்தொடிகளும் குயங்களில்
ஊர் எழில்வாரொடு நாசியிலே . . . . . . மினும்அணி நகையோடே

2-4

உலப்பறு இலம்பகமினுக்கிய செந்திரு
உருப்பணி யும்பல தரித்து அடர் பைந்தினை
ஓவலிலா அரணே செயுமாறு

ஒழுங்குறும் புனமிருந்து மஞ்சுலம்
உறைந்த கிஞ்சுக நறும் சொல் என்றிட
ஓலமதே இடுகானவர் மா . . . . . . மகளெனும் ஒருமானாம்

2-5

மடக்கொடிமுன் தலை விருப்புடன் வந்து அதி
வனத்துறை குன்றவர் உறுப்பொடு நின்றள
மானினியே கனியே இனிநீ

வருந்தும் என்றனை அணைந்து சந்ததம்
மனம் குளிர்ந்திட இணங்கி வந்தருளாய்
மயிலே குயிலே எழிலே . . . . . . மட வனநினதேர் ஆர்

2-6

மடிக்கொரு வந்தனம் அடிக்கொரு வந்தனம்
வளைக்கொரு வந்தனம் விழிக்கொரு வந்தனம்
வாஎனும் ஓர் மொழியே சொலுநீ

மணங்கிளர்ந்தநல் உடம்பு இலங்கிடு
மதங்கி யின்றுளம் மகிழ்ந் திடும்படி
மான்மகளே எனைஆள் நிதியே . . . . . . எனும் மொழி பலநூறே

2-7

படித்தவள் தன்கைகள் பிடித்துமுனம் சொன
படிக்கு மணந்துஅருள் அளித்த அனந்த
கிருபா கரனே வரனே அரனே

படர்ந்த செந்தமிழ் தினம் சொல் இன்பொடு
பதம் குரங்குநர் உளம் தெளிந்து அருள்
பாவகியே சிகியூர் இறையே . . . . . . திருமலிசமர் ஊரா

2-8

பவக்கடல் என்பது கடக்கவுநின் துணை
பலித்திடவும் பிழை செறுத்திடவும் கவி
பாடவும்நீ நடமாடவுமே

படர்ந்து தண்டயை நிதம் செயும்படி
பணிந்த என்றனை நினைந்து வந்தருள்
பாலனனே எனையாள் சிவனே . . . . . . வளர் அயில் முருகோனே.

பாடல் பொருள் (சுருக்கமாக):

• கனத்துயர் குன்றை மிஞ்சும் திரிபம் உடையவளின் காதலன்
  மலைமகள் (பார்வதி), அலைமகள் (லக்ஷ்மி), கலைமகள் (சரஸ்வதி) ஆகிய முப்பெரும் தேவியரின் அழகு, பெருமை அனைத்தையும் மிஞ்சும் வள்ளி.
  முருகன் அந்த அழகியவளை காதலிக்கிறார்.
• 
  அழகு ஆபரணங்கள், மென்மையான உடைகள், அழகிய நகைகள்
  வள்ளியின் அணிகலன்கள், உடை அலங்காரங்கள், மென்மையான தோற்றங்கள் அனைத்தும் புகழப்படுகின்றன.
  அவளது அழகு முழுமையாக விவரிக்கப்படுகிறது.
• 
  முடிக்க முடியாத இளமை, செந்திரு இதழ்கள், பைந்தினை கூந்தல்
  வள்ளியின் இயற்கை அழகு.
  புனித பெண்மையை பிரதிபலிக்கின்ற காட்சிகள்.
• 
  வள்ளியை விரும்பி காடுக்குள் சென்ற முருகன்
  முருகன் வள்ளியை அடைய வனத்தில் குன்றவர் வேடத்தில் நின்று அவளை நாடுகிறார்.
  அவளிடம் அவனது காதலை வெளிப்படுத்துகிறான்: “மயிலே! குயிலே!”
• 
  மணங்கிளரும் அவளின் அழகு
  முருகன் வள்ளியின் ஒவ்வொரு உறுப்பையும், செயலையும் புகழ்கிறான்.
  அவளிடம் பக்தியுடன் பணிந்து “எனையே ஆள்” என வேண்டுகிறான்.
• 
  வள்ளி முருகனை மணந்தாள் – அதுவே இன்பவிழா
  முருகன் அவளது கைகளை பிடித்து திருமணத்தின் அருள் அளிக்கிறார்.
  இன்பத் திருமணம் – பக்தர்கள் தினமும் அவரை புகழ்ந்து பாடுகின்றனர்.
• 
  முருகனைத் துதிக்கும் இறுதி பாடல்
  வாழ்க்கை எனும் பவக்கடலை கடந்திட, பிழைகள் நீங்க, அவர் அருள் வேண்டும்.
  “பாலனனே, சிவனே, வளர் அயில் முருகனே!” என இறுதியாக வழிபடப்படுகிறது.

பாகம் 3 – நெய்
சுருக்கமான பொருள் விளக்கம்:
இந்தப் பகுதியில் வஞ்சகரின் தன்மை, தொண்டர்களின் உயர்வு, சிவசக்தியின் தாண்டவம், மற்றும் முருகனின் அருள் நாடும் பக்தியின் ஆழம் ஆகியவை வலியுறுத்தப்படுகின்றன.
இது பக்தி, வீர, மாயா, உணர்ச்சி ஆகியவற்றின் கலந்தொரு பக்திப் பாடல் தொகுப்பாகும்.

3-1

வஞ்சம் சூதொன்றும்பேர் துன்பம் சங்கடம் மண்டும் பேர்
மங்கும்பேய் நம்பும்பேர் துஞ்சும் புன்சொல் வழங்கும் பேர்
மான் கணார் பெணார் தமாலினான்

மதியதுகெட்டுத் திரிபவர்தித்திப்பு
என மது துய்த்துச் சுழல்பவர் இச்சித்தே

மனமுயிர் உட்கச் சிதைத்துமே
நுகர்த்தின துக்கக் குணத்தினோர்
வசையுறு துட்டச் சினத்தினோர்
மடிசொல மெத்தச் சுறுக்குளோர்

வலிஏறிய கூரமுளோர் உதவார்
நடு ஏதுமிலார் இழிவார் களவோர்

மணமலர் அடியிணை விடுபவர் தமையினும்
நணுகிட எனைவிடுவது சரி இலையே . . . . . . தொண்டர்கள் பதிசேராய்

3-2

விஞ்சும்கார் நஞ்சம் தான் உண்டுந் திங்கள் அணிந்தும்கால்
வெம்பும்போதொண்செந்தாள் கொண்டஞ்சு அஞ்சஉதைந்தும்
பூமீன் பதா கையோன் மெய்வீயு மா

விழியை விழித்துக் கடுக எரித்துக்
கரியை உரித்துத் தனுமிசை சுற்றிக்கோள்

விழைவறு சுத்தச் சிறப்பினார்
பிணைமழு சத்திக் கரத்தினார்
விஜய உடுக்கைப் பிடித்துளார்
புரமது எரிக்கச் சிரித்துளார்

விதி மாதவனார் அறியா வடிவோர்
ஒருபாதி பெணாய் ஒளிர்வோர் சுசிநீள்

விடைதனில் இவர்பவர் பணபணம் அணிபவர்
கனைகழல் ஒலிதர நடமிடுபவர்சேய் . . . . . . என்றுள குருநாதா

3-3

தஞ்சம் சேர் சொந்தம் சாலம்செம்பங்கய மஞ்சுங்கால்
தந்தந்தா தந்தந்தா தந்தந் தந்தன தந்தந்தா
தாம் ததீ ததீ ததீ ததீ

ததிமிதி தத்தித் தரிகிட தத்தத்
திரிகிட தத்தத் தெயென நடிக்கச்சூழ்

தனி நடனக்ருத்தியத்தினாள்
மகிடனை வெட்டிச் சிதைத்துளாள்
தடமிகு முக்கட் கயத்தினாள்
சுரதன் உவக்கப் பகுத்துளாள்

சமிகூ விளமோடு அறுகார் அணிவாள்
ஒருகோ டுடையோன் அனையாய் வருவாள்

சதுமறை களும்வழி படவளர் பவண்மலை
மகளென வொருபெயருடையவள் சுதனே . . . . . . அண்டர்கள் தொழுதேவா

3-4

பிஞ்சம்சூழ் மஞ்சொண் சேயும்சந்தங்கொள் பதங்கங்கூர்
பிம்பம்போல் அங்கம் சாருங்கண் கண்கள்இலங்கும் சீர்
ஓங்கவே உலாவு கால் விணோர்

பிரமனொடு எட்டுக் குலகிரி திக்குக்
கரியொடு துத்திப் படவர உட்கப்பார்

பிளிற நடத்திக் களித்தவா
கிரிகெட எக்கித் துளைத்தவா
பிரியக மெத்தத் தரித்தவா
தமியனை நச்சிச் சுளித்தவா

பிணமா முனமே அருள்வாய் அருள்வாய்
துனியாவையு நீ கடியாய் கடியாய்

பிசியொடு பலபிழை பொறுபொறு பொறுபொறு
சததமு மறைவறு திருவடி தரவா . . . . . . என்களி முருகோனே.

பாடல் பொருள் (சுருக்கமாக):

• 3-1 – வஞ்சகர், தண்டனை, தொண்டர்கள் மேன்மை
  வஞ்சர்கள் – சூது, பொய், துன்பம், அநியாயம், விஷயாசக்தி கொண்டவர்கள்.
  இவர்கள் தம்மை அழித்து, பாவங்களால் சிதைந்து போகின்றனர்.
  ஆனால் முருகனை சரணாகதி அடையும் தொண்டர்களை விட சிறந்தது எதுவுமில்லை என வலியுறுத்துகிறது.
  பாடலின் கரு:
  வஞ்சர்களைவிட தொண்டர்களின் வழி மேலானது – முருகன் அவர்களுடன் இருப்பார்.
• 3-2 – சிவ சக்தியின் தாண்டவக் கோலம்
  இங்கே சிவபெருமானின் வடிவம் வர்ணிக்கப்படுகிறது:
  நஞ்சை உண்டு, சந்திரனை அணிந்து, கோலமாய்த் தோன்றும்.
  வன்மையும், வன்மை உடன் அருள் செய்யும் பரம சிவம்.
  பாதியில் சக்தியாகவும், வடிவில் ஆணும் பெண்ணுமாகத் திகழும் அதிமுகம்.
  பாடலின் கரு:
  சிவபெருமான் – ஆணும் பெண்ணுமாய், அருளும் அழிவும் கொண்ட தெய்வ வடிவம்.
• 3-3 – சக்தியின் நடனம் மற்றும் முருகனின் பிறப்பு
  சக்தியின் வெற்றிகரமான நடனம் – ‘ததீ ததீ’ எனக் கூத்து.
  தடவிய பிறகு, அசுரரைக் கடித்தாள், முருகனை பெற்றாள்.
  இந்த நடனக் காட்சியில் முக்கண் சிவனும், முருகனும், சக்தியும்.
  பாடலின் கரு:
  சக்தியின் நடனம் ஒரு படைப்பு சக்தியாகும். முருகன், அவளின் அருளால் பிறந்த பரம்பொருள்.
• 3-4 – முருகனிடம் பரிதாப கூச்சல், இரக்கம் வேண்டுதல்
  முருகனின் அழகிய வடிவம், பவளச் செம்பவளமென சுடர் பளபளக்கும்.
  காளாக் கிரியை, திருவடி, அருளோடு நடனம்.
  பக்தன் தன் பாவங்களை நினைத்து, “பொறுபொறு!” என்று கதறுகிறான்.
  பாடலின் கரு:
  பாவிகளைச் சேர்த்தும் தண்டிக்காமல், பொறுத்து அருள் புரியும் முருகனை நாடல்.

சுருக்கமாக:
இந்த பாகம் பக்தனின் உண்மையான அருள் வேண்டுதல், அழிவைக் காட்டும் வஞ்சகர்கள், தொண்டர்களின் உயர்வு, மற்றும் சிவசக்தியின் தாண்டவ லீலைகள் ஆகியவற்றைத் தோய்க்கின்றது.
முடிவில், பக்தர் தன் பிழைகளை உணர்ந்து, முருகனிடம் முழு உடன்மனதுடன் சரணாகதி அடைகின்றான்.
“பொறுபொறு பொறுபொறு திருவடி தரவா – என்களி முருகோனே!”

பாகம் 4 – சர்க்கரை
சுருக்கமான பொருள் விளக்கம்:
இந்தப் பகுதியில், முருகப்பெருமானின் தியானம், அருட்குணங்கள், அறுபடைவீடு, மற்றும் அவர் அருளின் பலன்கள் பற்றிய சிறப்புக்கள் மிக நயமான மொழியில் விவரிக்கப்படுகின்றன.
“சர்க்கரை” என்ற தலைப்பை போல், இப்பாடல்கள் இனிமை மிகுந்தவை. ஞானம், அனுபவம், பரமாத்மனின் அருள் ஆகியவை கலந்து நமக்கு நற்சுவை தருகின்றன.

4-1

மாதமும் தின வாரமும் திதி
யோகமும் பல நாள்களும் படர்
மாதிரம் திரி கோள்களும் கழல்
பேணும் அன்பர்கள் பால் நலம் தர

வற்சலம் அதுசெயும் அருட்குணா
சிறந்த விற்பனர் அகக்கணா
மற்புய அசுரரை ஒழித்தவா
அனந்த சித்துரு எடுத்தவா

மால் அயன் சுரர்கோனும் உம்பர்
எலாரும் வந்தனமே புரிந்திடு
வானவன் சுடர் வேலவன் குரு
ஞான கந்தபிரான் எனும்படி

மத்தக மிசைமுடி தரித்தவா
குளிர்ந்த கத்திகை பரித்தவா
மட்டறும் இகல் அயில் பிடித்தவா
சிவந்த அக்கினி நுதற்கணா . . . . . . சிவகுரு எனும் நாதா.

4-2

நாத இங்கித வேதமும் பல்
புராணமும் கலைஆகமங்களும்
நாத உன் தனி வாயில் வந்தனவே
எனுந்துணிபே அறிந்தபின்

நச்சுவது இவண்எது கணித்தையோ
செறிந்த ஷட்பகை கெடுத்துமே
நட்புடை அருளமிழ்து உணில் சதா
சிறந்த துத்தியை அளிக்குமே

நாளும் இன்புஉயர் தேனினும் சுவை
ஈயும் விண்டலமே வரும் சுரர்
நாடியுண்டிடு போஜனம் தனி
லேயும் விஞ்சிடுமே கரும்பொடு

நட்டம் இன் முப்பழ முவர்க்குமே
விளைந்த சர்க்கரை கசக்குமே
நற்சுசி முற்றிய பயத்தொடே
கலந்த புத்தமு தினிக்குமோ . . . . . . அதை இனி அருளாயோ.

4-3

பூதலம் தனிலேயு (ம்) நன்கு உடை
மீதலம் தனி லேயும் வண்டு அறு
பூ மலர்ந்தவு னாத வம்பத
நேயம் என்பதுவே தினம் திகழ்

பொற்புறும் அழகது கொடுக்குமே
உயர்ந்த மெய்ப்பெயர் புணர்த்துமே
பொய்த்திட வினைகளை அறுக்குமே
மிகுந்த சித்திகள் பெருக்குமே

பூரணம் தருமே நிரம்பு எழில்
ஆதனம் தருமேஅணிந்திடு
பூடணம் தருமே இகந்தனில்
வாழ்வதும் தருமே உடம்பொடு

பொக்கறு புகழினை அளிக்குமே
பிறந்து செத்திடல் தொலைக்குமே
புத்தியில் அறிவினை விளக்குமே
நிறைந்த முத்தியும் இசைக்குமே . . . . . . இதைநிதம் உதவாயோ.

4-4

சீதளம் சொரி கோதில் பங்கயமே
மலர்ந்திடு வாவி தங்கிய
சீர் அடர்ந்தவிர் ஆவினன்குடி
ஏரகம் பரபூத ரம்சிவ

சித்தரும் முனிவரும் வசித்த
சோலையும் திரைக்கடல் அடிக்கும்வாய்
செற்கணம் உலவிடு பொருப்பெலாம்
இருந்து அளித்தருள் அயில் கையா

தேன் உறைந்திடு கான கந்தனில்
மானிளம் சுதையால் இரும் சரை
சேர் உடம்பு தளாட வந்த
சன்யாச சுந்தரரூப அம்பர

சிற்பர வெளிதனில் நடிக்குமா
அகண்ட தத்துவ பரத்துவா
செப்பரும் ரகசிய நிலைக்குளே
விளங்கு தற்பர திரித்துவா . . . . . . திருவளர் முருகோனே.

பாடல் பொருள் (சுருக்கமாக):
4-1 – முருகனின் அருள் நல்விளைவு
காலங்கள், நட்சத்திரங்கள், கிரகங்கள் — இவை யாவும் நற்காரியங்களை தரும் வகையில் சீர்படுத்தப்படுகின்றன முருகனது அருளால்.
முருகன், அருட்குணங்களால் பக்தர்களை காக்கும் வலிமை உடையவன்.
சுரர்கள், சிவனும் பிரம்மனும் கூட அவரை வணங்குகிறார்கள்.
சிகரத்தில் சிகை வைத்த, சிவபெருமானின் அருமைப் புத்திரனாகத் திகழ்கிறார்.
பாடலின் கரு:
முருகனைத் தியானிக்கின் நாட்களும் நாடாகி, வாழ்வும் நலமாகும்.

4-2 – முருகனின் வாயிலே சுத்த ஞானம், இனிமை பெறலாம்
வேதங்கள், ஆகமங்கள் அனைத்தும் முருகனது வாயிலேயே நமக்கு அறிவாகப் பெருகுகின்றன.
முருகனைப் புணர்ந்து எண்ணினால், சத்ரு தோஷங்கள் விலகி, இனிய அருள்கள் கிடைக்கும்.
சுவையான உணவுகள், தேனாகும் மொழிகள், பரிபூரண ஆனந்தம்.
அந்த அருள் சர்க்கரை போல இனிக்கும்.
பாடலின் கரு:
முருகனை வணங்கினால், வினைகள் தீர்ந்து, வாழ்வில் சுவையும் நிறைவும் பெறலாம்.

4-3 – முருகனின் அருள் பலன்கள்
பூமியிலும் விண்ணிலும் தவம்செய்து தேடப்படுபவன் முருகன்.
அவரது திருநாமம் கூறும் போதே, அழகு, ஞானம், சித்தி, மற்றும் வினைமாற்றம் கிடைக்கும்.
புகழ், பரிசுத்தம், பூரண வாழ்க்கை, மற்றும் பிறவி.
பாடலின் கரு:
முருகனது திருவடி பணிந்தால், வாழ்க்கையின் எல்லா பயன்களும் (அருளும் ஞானமும்) கிடைக்கும்.

4-4 – அறுபடை வீடுகளில் ஒருவான ஆவினன்குடி (திருச்சிற்றம்பலம்)
ஆவினன்குடி — செழிப்பும், அடக்கம் நிறைந்த இடம்.
சித்தர்கள், முனிவர்கள் இருந்த இடம்; கடலுக்கரையில் அமைந்தது.
முருகன் இங்கு தியான ரூபமாக இருந்தாலும், அகண்ட பரம் உருவாக விளங்குகிறான்.
ஞானம், தத்துவம், மற்றும் பரம சிந்தனையின் வெளிப்பாடு இந்த பகுதி.
பாடலின் கரு:
அறுபடை வீடுகளில் ஒவ்வொன்றும் மிக்க பெருமை கொண்டது. முருகனது வடிவம் சுத்த பரம்பொருள்.

சுருக்கமாக முருகனைத் தியானிக்கின்:
நாட்களும் நல்ல நாளாகும்
வினை நீங்கும்
ஞானம் மலரும்
பிறவிமோட்சம் கிடைக்கும்
ஐம்பெரும் அறுபடைவீடுகளிலும், அவன் இன்றி மற்ற துணையில்லை.

முடிவில்:
முருகனது திருவடி சர்க்கரைபோல் இனியது. அதனைத் தினந்தோறும் தியானித்தால் வாழ்க்கை இனிமைமிக்கதாகவும் அருளோடும் நிறைந்து நிறைவடையும்.

பாகம் 5 – தேன்
சுருக்கமான பொருள் விளக்கம்:
இந்தப் பகுதியில், முருகப்பெருமானின் தாண்டவ நடனம் மிகச் சிறப்பாகவும், இன்பமிகுந்த வகையிலும் வர்ணிக்கப்படுகிறது. அந்த நட்டம் காணும் பொழுது, அண்டம் முழுவதும், தேவதைகள் முதல் பூதகணங்கள் வரை, எல்லோரும் அதில் ஈர்க்கப்பட்டு இனிது ஆடுகின்றனர். இது, தேனின் இனிமை போல மனதை மகிழ்விக்கும் தெய்வீக நிகழ்வு என்பதை எடுத்துரைக்கிறது.

5-1

சூலதரனார் ஆட ஓதிமகளாட நனி
தொழுபூத கணமாட அரி ஆட அயனோடு
தூயகலை மாது ஆட மா நளினி யாட உயர்
சுரரோடு சுரலோக பதியாட எலியேறு
சூகைமுகனார் ஆட மூரிமுகன் ஆட ஓரு
தொடர்ஞாளி மிசைஊரு மழவாட வசுவீர
சூலிபதி தானாட நீலநம னாடநிறை
சுசிநார இறையாட வலிசால் நிருதியாட . . . . . . அரிகரமகனோடே

5-2

காலிலியு மேயாட வாழ்நிதிய னாடமிகு
கனஞால மகளாட வரவேணி சசிதேவி
காமமத வேளாட மாமைரதி யாட அவிர்
கதிராட மதியாட மணிநாக அரசு ஓகை
காணும் முனிவோராட மாணறமினாட இரு
கழலாட அழகாய தளையாட மணிமாசு இல்
கானமயில் தானாட ஞான அயிலாட ஒளிர்
கரவாள மதுவாட எறிசூல மழுவாட . . . . . . வயிரமல் எறுழோடே

5-3

கோல அரை ஞாணாட நூன்மருமமாட நிரை
கொளுநீப அணியாட உடையாட அடல்நீடு
கோழி அயராது ஆட வாகுவணி யாடமிளிர்
குழையாட வளையாட உபயாறு கரமேசில்
கோகநத மாறாறொடாறு விழியாட மலர்
குழகாய இதழாட ஒளிராறு சிரமோடு
கூறுகலை நாவாட மூரல் ஒளியாட வலர்
குவடேறு புயமாட மிடறாட மடியாட . . . . . . அகன்முதுகுரமோடே

5-4

நாலுமறை யேயாட மேல் நுதல்களாட வியன்
நலியாத எழிலாட அழியாத குணமாட
நாகரிகமே மேவு வேடர்மகளாட அருள்
நயவானை மகளாட முசுவான முகனாட
நாரதமகான் ஆட ஓசைமுனி ஆட விற
னவவீரர் புதராட ஒரு காவடியன் ஆட
ஞான அடியாராட மாணவர்கள் ஆட இதை
நவில் தாசன் உடனாட இதுவேளை எணிவாகொள் . . . . . . அருள்மலி முருகோனே.

பாடல் பொருள் (சுருக்கமாக):

• 5-1 – பேரின்பம் தரும் தாண்டவம்
  சிவபெருமான், பார்வதி, விஷ்ணு, பிரம்மா, பூதகணங்கள், தேவர்கள், வானபுத்திகள் எல்லோரும் முருகனது நடனத்தைப் பார்த்து ஆடுகின்றனர்.
  முருகனின் தாண்டவம் மிகுந்த இன்பத்தை ஏற்படுத்துகிறது, அதில் தானே ஈர்க்கப்படுகிறோம்.
  பாடலின் கரு:
  முருகனது தெய்வீக நடனம், சகல உயிர்களையும் ஆனந்தம் துளைக்கும் வகையில் இருக்கிறது.
• 5-2 – சக்திகள், தேவர்கள், உயிரினங்கள் எல்லாம் ஆடுகின்றன
  லட்சுமி, சரஸ்வதி, பார்வதி, காமதேவன், ரதி, சந்திரன், நாகம், முனிவர்கள் ஆகியோர் ஆடுகின்றனர்.
  மலர், மயில், சூலம், வாள் – அனைத்தும் கூட அந்தத் தாளத்திற்கு நடனம் செய்கின்றன.
  பாடலின் கரு:
  அருளின் நடனம் முன்னே, இயற்கையும் தெய்வங்களும் ஒன்றாக ஆடுகின்றன.
• 5-3 – ஆபரணங்கள், உடைகள், இயற்கை எல்லாம் நடனமாடுகின்றன
  முத்து, மணிகள், அணிகலன், ஆடை, இளமைப் பெண்கள், விழி, இதழ், நாவு – எல்லாமே முருகனுடன் இணைந்து நடனமாடுகின்றன.
  இவை அனைத்தும் தெய்வீக ஒலி, ஒளி, அழகு, சித்தி ஆகியவற்றின் சின்னங்கள்.
  பாடலின் கரு:
  அருள் பெருகும் வேளையில், உயிரும் பொருளும் எல்லாமே பங்கெடுக்கும்.
• 5-4 – வேதங்கள், ஞானிகள், தாசர்கள் அனைத்தும் அந்த நடனத்தில் இணைகின்றனர்
  நாலு வேதங்கள், முனிவர்கள், நாரதர், மகளிர், மாணவர்கள், பக்தர்கள் – எல்லோரும் அதில் கலந்து ஆடுகிறார்கள்.
  இறுதியில் தாசனாகிய நாம் கூட அந்த இன்பத் தாண்டவத்தில் கலந்துவிடுகிறோம்.
  பாடலின் கரு:
  அறியும், அறிந்திடும், அனுபவிக்கும் ஒவ்வொருவரும் முருகனது அருள் நடனத்தில் கலந்து மகிழ்கிறார்கள்.

சுருக்கமாக:
முருகனது நடனம் — தேன் போல இனிமை கொண்டது.
அந்த நடனத்தை நோக்கும் பொழுதே உலகம் மறந்த இன்பம் அனைத்தும் ஒன்றில் ஓங்கும் தெய்வீக ஒளி பக்தர்களும் தெய்வங்களும் ஒன்றாக இணையும் ஒற்றுமை எல்லாம் நிகழ்கிறது.

குறிப்பு:
இப்பாடல்கள், முருகனின் அருள் நிழலில் தெய்வீக பரவசம் அடையும் தருணங்களை மிக நயமாக கவிதையாகத் தொகுத்துள்ளன.